Obietnica

Stałam wtulona w jego szerokie ramiona. Płakałam. Nie wiem czemu. Przecież to niej jest, aż tak dołujące. Może przez to, że to wszystko mnie przerasta? Może przez codzienne hejty od strony fanek?

Britney chyba zaczęła łapać po co Hazza się tak na nią oczekująco patrzy i grzecznie wyszła. Gdy kierowała się do drzwi, leciutko poklepała mnie po plecach. Zostaliśmy sami, a ja nadal się od niego nie oderwałam. Cały czas myślałam, jak ciężkie stało się  moje życie z dnia na dzień. Uświadomiłam sobie, że to nie jest proste. Łzy leciały mi do oczu. Nie ze smutku. Już nie chce sama tego dźwigać. Nie dam rady.

Harry wiedział o czym myślę i szepnął mi do ucha, nadgryzając jego płatek:

-Słuchaj wiem, że ci ciężko. Sam też to tak przeżywałem. Ale z czasem człowiek się przyzwyczaja.

-Naprawdę?- przerwałam mu. I z nadzieją w sercu czekałam na odpowiedź.

-Naprawdę. Obiecuję. Czasami trzeba od tego odpocząć i wszystko przemyśleć.

Gdy Harry skończył swój monolog, wziął delikatnie moją głowę i objął w pasie.  Nasze czoła się stykały, a ja czekałam na ruch swojego chłopaka. Po paru sekundach chłopak wpił się w moje usta. Rozkoszowałam się każdą sekundą tego pocałunku. Był wspaniały jak każdy.

(5 minut później)

Siedzieliśmy na kanapie przeglądając Twittera. Hazza dostawał masę dobrych wiadomości, a ja złych. Nie mogłam tego czytać. Położyłam swojego I’ phona na podłodze i ukryłam twarz w dłoniach. Harry wziął mój telefon i zaczął czytać. Był wściekły, chodził nerwowo po pokoju rozmyślając.

-Słuchaj ja dam radę. Zrobię to dla nas. Tylko obiecaj będziesz przy mnie zawsze?

-Zawsze.

Ku mojemu zdziwieniu chłopak zdjął z szyi swój medalion od siostry i wręczył mi go.

-To, żebyś zawsze o mnie pamiętała. Gdziekolwiek będziemy. Jasne?

Medalion  wyglądał przecudnie. Był męski, ale mi to nie przeszkadzało. Nie ważne jak wygląda, ważne od kogo go mam.

-Jasne.- odpowiedziałam mu z ogromnym uśmiechem. Nie wierzyłam, że aż tyle może wydarzyć się podczas jednej imprezy…

Poranek wyglądał normalnie. Obudziłam się i nikogo nie zastałam w domu. Ani chłopaków ani Gemm. Zeszłam na dół. W kuchni czekało na mnie pyszne śniadanko wraz z kopertą:

Hej piękna!

My dzisiaj mamy wywiad do późna, więc dom jest do Twojej dyspozycji. Gemma pojechała z nami. Nie chciałem Cię budzić, bo tak słodko wyglądałaś.

Do zobaczenia :*

Do listu było przyczepione zdjęcie, które przedstawiało mnie śpiącą, a wokół mnie wszyscy chłopcy i Gemma. A co do Gemmy to dostałam z milion sms o tym jak bardzo jest szczęśliwa z Liamem. W takich momentach człowiek uświadamia sobie, że może przejść wszystko dla osoby, którą kocha…

Po zjedzeniu śniadania, postanowiłam że nie będę siedziała bezczynnie. Obiecałam coś Harremu i muszę dotrzymać obietnicy…

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------

przepraszam że nie dodawałam aż dwa tygodnie, ale pani wciągnęła mnie w konkurs i muszę się nauczyć 51 stron!! to nie ludzkie...

a jak tam w szkole?? i tak wgl?? 

dobijecie do 17 komentarzy???